dag 3 van Cotopaxi naar Quilotoa

We hadden een hotel geboekt bij Quilotoa maar de eigenaresse van La rodonda zei dat dat mug lekos was, ver weg dus. Wij een ander hostel geboekt Chukirawi, op booking.com volgeboekt maar vrienden van de eigenaresse en zij heeft gebeld. Dus toch een kamer voor ons. Man van de eigenaresse heeft ons naar de bushalte gebracht, echt heel lief. Nou ja bushalte.......aan de Panamerica, de snelweg die van Noord naar Zuid loopt. Dan moet je dus een bus aanhouden die met 80 km per uur langs komt, succes! Wij houden natuurlijk de verkeerde bus aan, deze ging niet naar Latacunga terminal, maar naar Ambato. Maar voor $3 kom je nog ergens. Onderweg werden we eruit gezet samen met wat ecuadorianen en samen met hen op de goede bus naar Latacunga terminal, voor $2 kom je nog ergens. Daar aangekomen geholpen door de bijrijder van de bus naar het goede loket van het busstation en kaartjes gekocht voor Quilotoa directo. Voor $8 kom je nog eens ergens, ruim 2 uur de Andes in en hoog. We zitten op 3900 meter hoogte. We verkeren deze vakantie alleen maar op grote hoogte . Aangekomen in Quilotoa, dat is een dorp in aanbouw. 10 minuten lopen naar Chukiriwa en dat is net een skihut. Ik had heel erg de neiging om " Biertje" te roepen. Heel druk, heel gezellig. We zitten hier voor $85 inc. ontbijt en diner. Mij benieuwen.

dag 2 Quito en Cotopaxi

Vanochtend vroeg op, ontbeten in het Hostal. All you can eat buffet voor $3,99 p.p met yoghurt, granola, eieren, brood, jam, sumo naturalist, koffie, thee helemaal lekker. We zouden met de bus naar Cotopaxi gaan maar dat was 45 minuten rijden met OV naar terminal zuid en dan de bus naar Cotopaxi. Flavio de taxichauffeur van het Hostal gevraagd of hij onze backpacks mee wilde nemen naar de teleferique, want daar zouden we in de ochtend heen gaan en dan door naar Cotopaxi. Zo gezegd , zo gedaan. Naar de teleferique moet je een taxi nemen ander kom je er niet $4 dollar kost dat. De teleferique is een kabelbaan met prachtig uitzicht over Quito. We zijn vroeg en het is er niet druk. Het is hoog, heel hoog 4000 meter. We hadden al tegen elkaar gezegd: echt een hoogtepuntje. Hoger dan dit komen we niet. Toen wisten we nog niet wat we 's middags gingen doen. OP de afgesproken tijd was Flavio daar en hij heeft ons voor $45 naar Cotopaxi gebracht. Daar aangekomen een klein hotel, gerund door een familie. Helemaal knus en gezellig. Diana, zus van de eigenaresse, is daar een guide en na de lunch met haar naar Cotopaxi vulkaan. Het is nu mooi weer en je weet niet hoe het morgen is, dus je kans grijpen. En zo hebben we 's middags de vulkaan, 5100 meter hoogte, beklommen tot aan het ijs van de gletsjer. Diana gaf het tempo aan en liep heel rustig, en dat was maar goed ook want naarmate we hoger en hoger kwamen werd de lucht ijler. Eerst naar Base camp, daarna door naar de gletsjer. Het laatste stuk was een beetje ruk (we waren op gympen ) maar we hebben het gehaald. OP de terugweg een lekker bakkie chocomelk met Artesaanse chocolade, lekker vet en een stempel in ons paspoort, whoop whoop! We hebben ook alle weersomstandigheden gehad: zon, hagel wind, wolken. Maar wat een waanzinnige ervaring. toen we van de vulkaan afkwamen was het ineens heel helder, strak blauwe lucht. 's Avonds weer lekker gegeten in het hotel voor heel weinig en echt heel lekker en vroeg naar bed. Helemaal naar de ratsmodee

Ecuador dag 1

Vanochtend heeeel vroeg aangekomen in Hostal l'Auberge Inn. Helemaal verrot, ruim 22 uur over gedaan, dus eerst maar eens gaan slapen. 's Ochtends vroeg wakker i.v.m. tijdsverschil. Taxi genomen naar Mitad del Mundo, ongeveer een half uur rijden vanaf het hostel. Mooi aangelegd park met een mooi monument. Je kan er ook in en dan kan je naar boven, helemaal leuk. Maar ik had ook op het internet gelezen dat er het Intinan museum vlakbij is, wij daarheen.Dat was nog veel leuker, hier deden ze proefjes met water op de zuidelijk halfrond en het noordelijk halfrond en op de evenaar. Want hier is de evenaar met een meetinstrument gecheckt, en niet waar het officieel monument staat. Wist je dat er in Ecuador geen tornado' s of orkanen voorkomen; dat komt omdat het op de evenaar ligt. Ecuador is het enige land met de coordinaten 0' 0' 00" wanneer je op de aardbol 90' graden naar links of naar rechts draait kom je op zee uit, ook als je 180' graden naar links of naar rechts draait. Kortom een experience. 's Middags in Quito gelopen, de basiliek bekeken, dat viel tegen. Je betaald $2,- p.p en het is een grote kerk. Het staat rondom in de steigers. Verder plaza grande, la Ronda gelopen. Het beeld Maria op de Panecillo gezien, Maria staat met haar gezicht naar het oude dorp van Quito toe.

Kota bharu

woensdag 27 juli van de perhentien naar Kota Bharu.

Gisteravond een feestje van het dochtertje van de eigenaar van het restaurant naast ons hutje, snap je het nog? We hebben hier een paar keer gegeten omdat de meiden die onze hut runnen het niet zo goed begrijpen. We zitten steeds met dezelfde mensen want er is is immers niets op ons strandje. Het heeft al 2 avonden gstormd hier op het strand, hebben wij geen last van want we zitten droog. Het is alleen wel zo dat het restaurant steeds verbouwt moet worden, heel grappig, het gaat zo: donkere lucht komt eraan en opa (spreekt geen woord engels) gaat alle rolluiken naar beneden doen. Wij zitten in het midden aan de grootste tafel. Dan gaat het waaien en dan gaat het onwijs hard regenen, degene die naast die rolluiken zit worden dan dus nat en dan gaan we schuiven met tafels en stoelen. Iedereeen zit hutje op mutje, heel cosy!

Silly restaurant en vandaag hebben we een verjaardag van een meisje dat 1 jaar wordt. Hele familie netjes met hoofddoek. Oom had een paarse jellaba aan, Guido dacht dat hij naar de Toppers ging, enfin een grote taart, kipsate (shit had net gegeten) met koude blokjes ijst en koude thee. Helemaal gezellig!

Maar vandaag gaan we weer naar het vaste land, ben ook wel klaar met het zand en met de koude douche. Mijn haar is net touw, dus ben er wel aan toe. We worden om 12.00 uur opgehaald en we zitten met 18 man in een bootje. Onderweg een ander bootje; de politie staat op het vaste land te controleren; we zitten met 8 man teveel in het bootje.

Uiteindelijk wilde niemand overstappenen zijn we doorgevaren. Politie was weg dus niets aan de hand. Taxi gepakt naar Kota Bharu en op naar ons appartement met douche met warm water; joehoe!

Volgende dag naar de markt om te ontbijten, echt helemaal super! benden groente,vlees en vis markt en boven eten. Stuk krant, palmblad erop hierop rijst met wat je maar wilt. Ik neem kip en ei. Kost 6 ringgits; 1,50 euro. Lekker hoor 's ochtends rijst met kip. Naut en Nova hadden puddinkjes en andere onbekende dingen. Hier koffie en thee gedronken en op naar het vliegveld om de aut op te halen. Nieuwe uitdaging: links zitten en links rijden.

Er is trouwens in deze hele omgeving geen drank te verkrijgen omdat het islamitisch is, ze proberen hier de islamitische wetgeving erdoor te krijgen maar dat vindt de maleisische regering niet goed. Wat wel opvalt dat er in Kuala Lumpur meer burka's zie dan hier, heel gek

Perhentien island

Eerst met de taxi naar het busstation, dat ligt ongeveer een half uur rijden naar de rand van de stad. Super goed geregeld, het lijkt wel een vliegveld. Daarvandaan de bus naar Gemas. Het was kiezen de bus van 13.00 uur of van 21.00 uur. Bij de laatste bus zou het erg krap worden tussen aankomsttijd van de bus en de verwachtte vertrektijd van de trein. Gemas heeft een fantastisch treinstation, heel schoon en modern, wel 6 perrons. Het is alleen jammer dat er geen trein komt of gaat. Na informeren blijkt dat onze trein de enige trein is die vandaag rijdt. Op zich wel gemakkelijk, want dan kunnen we ons ook niet vergissen. De trein heeft 20 minuten vertraging, dat mag de pret niet drukken op de acht uur die we al hebben gewacht. Toen ik de treinreis boekte had ik gezien dat we naast de deur lagen, dat is geen aanrader, dat is nu wel gebleken. De hele nacht heeft de trein verschillende stations aangedaan. Het is gewoon normaal hier om midden in de nacht op een trein te stappen. De mensen die langs liepen deden de schuifdeur niet dicht, wat niet geweldig is voor de nachtrust. Al met al geen aanrader. De trein in Thailand was de eerste en daardoor een belevenis. We hebben unaniem besloten dat we geen nachttreinen meer nemen.

Volgende ochtend aangekomen in Tanah Merah helemaal gesloopt. Eerst maar naar de KFC, die zitten hier in de kleinste gehuchten, een bak koffie. Nog wat boodschappen gehaald en een taxi gezocht om ons naar Johor Bharu te brengen, daar stappen we op de boot naar de Perhentien. Taxi kost in dit land helemaal niet, een uur met de tax is 60 ringgits; 15 euro

Taxichauffeur zet ons bij een office af, er zijn er gek genoeg een stuk of 10. die allemaal dezelfde prijs hanteren. We varen met een speedboot naar de Perhentien, ongeveer een half uur. Maar we hebben oponthoud: een big jump in the sea. Ik vroeg: een tsunami, nee nee niet zo erg. UIteindelijk stappen we in de boot, samen met 2 Nederlandse jongens en een fransman met 2 kinderen. Dit was dus de ergste boottocht ever. Hele hoge golven en wij gingen er met een noodgang overheen. Het leek de fast en the furious wel. Ging het ook nog regen en waaien. Ik had geeneens tijd om zeeziek te worden. Nou dan weet je het wel!

Op de perhentien, we zitten op het kleine eiland, slapen we bij Mari Mari. Het doet heel bijzonder aan, Naut vindt het niets en we besluiten om het een dag aan te kijken en morgen ons plan te trekken. ’s avonds eten we hier, er is verders niet veel. Maar dat was prima. Na het avondeten ziet Nova iets lopen: een babyschildpad. Er lopen er nog meer en we hebben in de voortuin een nest schildpadden. Iedereen schildpadjes rapen en in een emmer gedaan. Snel een filmpje gemaakt en losgelaten in zee. Gewoon supergaaf en verleden jaar veel geld voor neergeteld en gelukkig dit jaar gekregen. Joehoe lucky us.

Zaterdagochtend lekker ontbeten niets mis mee en heerlijk gesnorkeld. Nemo en de papegaai vis zijn er ook. Het is toch wel lekker hier, we blijven!

De volgend dag naar Mirror beach, afgelegen strand, lekker rustig. Het ligt hier vol met roggen en we snorkelen zo een school met sardientjes binnen. Het national geograpic wel.

Deze dagen lekker gesnorkeld en geluierd. De derde dag naar turtle point, ze (lees Naut) wilde alleen nog maar turtles zien en liever geen snorkeltour. Deze duurt 4,5 uur, dus ik vindt het niet zo erg. Op naar turtle beach, bij dit strand ligt een turtle point en daar liggen ze. Met de watertaxi daarheen, nog geen 10 minuten varen, afgezet bij de pier: ontztettend mooi helder water. Turkoois, vanaf de pier zie je de haaien zwemmen en ander scholen vissen. Aan dit strand liggen een van de duurste resorts en zit bomvol nederlanders. Het is weer voor het eerst dat ik Nederlands hoor. Naut en ik gaan op zoek naar schildpadden, de schildpadden liggen wat verder uit de kust, Guid en Nova blijven ondiep,en wij gaan meer de zee op en we vinden ze ook. Het zijn gewoon onderwater grazende koeien, maar dan wel uit de prehistorie. Nova wilt ze ook zien , en we gaan met z'n vieren; zal je net zien zijn ze even een ommetje aan het maken. Als de taxi ons weer op komt halen vraag ik of we langzaam voorbij dat punt kunnen varen, en verdomd er ligt er een. Het hele zooitje weer het water in, ik die Maleier aan de praat houden. Supergaaf!

Perhentien is de beste plaats om te snorkelen. Je zet een bril op, loopt 2 meter de zee in steek je hoofd onder water en je hebt pappegaaivissen, nemo en zijn familie, triggerfish, zeekomkommers, haaien, pufferfish en schildpadden.

Maleisie 2016

Maandag,18 juli, gevlogen naar Istanboel. Op Istanboel was het rustig, na de mislukte coup. Na drie uur wachten, het vliegtuig naar Kuala Lumpur, ongeveer 11 uur vliegen. Gevlogen met Turkish Airlines, dat was prima; beter dan Iberia verleden jaar. Rugtassen waren ook gearriveerd, verleden jaar was dat dus niet! Taxi genomen naar het hotel, bij de taxi moet je eerst binnen bij een mevrouw een kaartje halen met adres en met hoeveel je bent, daarna wordt er een taxi genomen. Cheap taxi is rood met wit; deze rijden lokale automerken. Expensive taxi is blauw; zij rijden met europese merken. Instap prijs is 2 keer zo duur. Ipv 3 ringgits betaal je 6 ringgits.

Aangekomen op 19 juli rond de klok van 14.30 uur. Guido en Naut gaan een uurtje slapen. Nova en ik gaan lekker zwemmen bij het zwembad. Het is bloedverziekend heet, moeten nog even wennen. Hotle Invito zag er op de foto gezelliger uit, maar het is schoon en goede bedden. Op tijd gegeten , en heerlijk gegeten: green thai curry en fried rijst. Het is weer even of we in Thailand zijn. Guid bestelt een maleis biertje,hahaha een hele grote (maar dat wist hij niet) 660 cl. Daarna op tijd naar bed.

Vannacht half 2 klaar wakker, Naut ook. Toch weer in slaap gevallen en hopla daar waren we weer.

tweede dag Kuala Lumpur.

Taxi naar central market genomen, kost 7 ringgits, ongeveer 2 euries voor zeker een kwartier rijden.

Central market is een groot overdekte markt met airco en allerlei eet tentjes en koopwaar. Maleisie is een smeltkroes van indiaanse, chineese, japanse, arabische invloeden. Dat geldt voor eten, kleding en bevolking.

Eerst nog door china town, altijd leuk daarna naar de Hindu tempel met een lange naam. Helaas is de tempel redelijk nieuw en waren we er zo weer uit. Daarna naar het park naar een vogel dierentuin geweest. Er was een groot net gespannen en de vogels vlogen er los in, helaas een paar pauwen, wat duiven en nog wat gevleugelde vrienden. Het was wel grappig, maar we zijn verwend. Iig geen aanrader! Op de terugweg lekker een onweersbui, na een half uur wachten de taxi gepakt. Volgens de taxichauffeur zijn er maar 2 type weer hier in maleisie: sunshine en rain

Morgen richting de trein naar gemas en dan de nachttrein naar de perhentien

San Jose

Gisteren weer aangekomen in het hotel waar we zijn begonnen. Gisteren online inchecken bij Iberia; wat een dram. Vandaag wat geshopt en straks Naar het vliegveld. Adios, pura vida!

Poas volcano

Gisteren zijn we aangekomen bij Poas. Zal even het beeld schetsen. we gingen weg met 35 graden en het zweet langs je lijf, dan rij je 2 uur richting binnenland en ongeveer 2,5 kilometer d hoogte in, dan hou je 16 graden over. Onderweg zei ik al tegen Guid:volgens mij is het hartstikke koud? wij reden nog met de airco aan. Nou dat was niet nodig hoor, die airco. Maar anyway, we verbleven bij Poas Lodge en dat wordt gerund door twee amerikaanse broeders. Het hotel is op de rand van de berg, met de kamers eronder. Heel gek! Maar een uitzicht zo fantastisch, je kunt heel San Jose zien. Daar komt bij dat het hier iedere 5 minuten verandert, zo is het mooi en zo is het helemaal bewolkt. De broers zijn super toffe gasten, biertje gedronken bj de open haard, hahahaha

In de ochtend zijn we naar Poas gegaan, dat is hiervandaan maar 5 minuten rijden. Bij aankomst wordt er gelijk aangegeven dat het niet een mooie dag is om de vulkaan te zien, maar we zijn er nu toch en we gaan het park in. Poas is de meest en best bezochte vulkaan van Costa Rica. De krater van de vulkaan is niet te zien; wat een pech. We besluiten koffie te gaan drinken en in het souvenierswinkeltje te kijken. Het spookt hier als een malle, regen, wind, winstil en wolken. We gaan toch nog maar een keer kijken en we zien blauwe lucht. Wij rennen en de vulkaan is uit de wolken; waanzinnig. Snel een par foto,s maken en 5 minuten later is het weer dicht. We krijgen nog 2 kansen om foto,s te maken. Wat een geluk............